دوستان، یک لحظه از من بشنوید.

. دقیق یادم نیست چند سالم بود. اما یادمه ۱۰ سال هم نداشتم. شبی که مادر و پدرم دعوا می‌کردند، که البته عجیب هم نبود، و بحث طلاق پیش کشیده شد. خواهرم در حالی که گریه می‌کرد به من گفت اگر طلاق گرفتند من با مادر زندگی میکنم. و منِ بچه، ته وجودم تصمیم گرفتم که برای این‌که پدر تنها نمونه بعد از طلاق با پدر زندگی کنم و تا همیشه پای این تصمیمم بودم، هرچند ته وجودم می‌دونستم که خیلی به حضور مادر احتیاج دارم، اما ناخودآگاه سرکوبش می‌کردم. یادمه تا یک ماه هر روز با ترس و دل‌هره می‌اومدم خونه که مبادا این آخرین روزی باشه که با مادر تو یه خونه زندگی می‌کنم. یک ماه دوستان، یک لحظه از من بشنوید....ادامه مطلب